Reviews van naasten van gasten van BTH Latesteyn.
Het was al sinds januari duidelijk dat mama niet meer alleen in haar huis kon wonen zonder permanente zorg. Thuiszorg bood enige uitkomst, naast alle hulp van mantelzorgers en de Zonnebloem vrijwilligers. Maar mama weigerde steeds vaker hulp, nam sowieso niet altijd de telefoon op, en wij wonen niet om de hoek. Ze zou kunnen vallen, of ’s nachts hulp nodig hebben, die er niet zou zijn. Mama wilde haar huis niet uitgaan. Toen duidelijk was dat zij niet meer lang zou leven, stelde de huisarts Latesteyn voor. Mama was direct akkoord.
Ze kende Latesteyn en wist dat ze zich daar veilig en goed zou voelen. En zo was het ook. Vanaf het moment dat we haar brachten, tot de dag dat ze overleed, heeft ze zich veilig en verzorgd geweten.
Voor ons, als kinderen, was het een geruststellend idee dat er dag en nacht verzorging en aandacht was, dat iedereen langs kon komen om met haar te praten, bij haar te zitten, afscheid te nemen. Het gaf ons alle ruimte om ons te concentreren op het afscheid, niet meer op de zorg. Er was een continu contact met deskundige en betrokken vrijwilligers , de coördinatoren en met de huisarts.
De kleinschaligheid van Latesteyn zorgt ervoor dat alle aandacht van iedereen naar de gasten kan gaan. Alles draait erom de tijd voor de gasten zo waardevol mogelijk te maken.
Het is heel bijzonder dat Nuenen een Latesteyn heeft.
05 november 2024,
Vriendelijke groet,
Corinne, Eline en Roberto
Ons vader had de diagnose longkanker en wilde niet meer behandeld worden.
Hij woonde nog zelfstandig, maar dit werd steeds moeilijker. Zelf boodschappen doen, koken, poetsen, etc ging niet meer. Wij konden dit gelukkig als kinderen nog opvangen, maar dit was wel beperkte zorg. Hij werd alleen steeds zieker en bedlegerig en het lopen ging bijna niet meer.
Toen is ons vader gevallen en hebben wij in overleg met hem, de dokter en de thuiszorg besloten om een hospice te zoeken.
Door simpel te googelen kwamen wij uit bij het Bijna Thuis Huis Latesteyn hier in Nuenen. We hebben gebeld met het huis en kwamen in contact met Eveline en Evelyn. Zij zijn bij ons vader thuis geweest. Dit was een zeer persoonlijk gesprek dat ons direct een goed en betrokken gevoel gaf. Er was plaats in het huis en ons vader is ’s avonds nog naar het huis gegaan.
Wat een warm en persoonlijk welkom en wat een prachtige locatie, midden in de natuur en met volop privacy! Er zijn altijd 2 vrijwilligers aanwezig en ’s nachts is er de reguliere thuiszorg. Eveline en Evelyn zijn ook veel aanwezig. Je kan 24/7 binnenlopen en op bezoek gaan en altijd is er een luisterend oor, wat te drinken en te eten. De kwantitatieve zorg die wij leverden werd in het huis direct kwalitatieve zorg.
Wij hadden echt weer persoonlijk contact en rust met ons vader. We hebben in deze periode nog veel verhalen en liefde kunnen wisselen. We hadden weer tijd voor elkaar, zeker in deze laatste fase. Ons vader werd niet als patiënt maar als gast behandeld. En wij als kinderen werden ook zo behandeld.
Ook konden we na een bezoek weer met een gerust hart naar huis gaan. Echt fantastisch en wat een rust gaf dat voor ons en ons vader.
Wij als kinderen zouden iedereen die voor deze situatie staat willen aanraden om contact te zoeken met het huis.
24 oktober 2024, Geert en Duco Roggen.
Ontzorgen, dat is het eerste woord waaraan ik moet denken als ik denk aan het “bijna thuis huis, Latensteyn”, in Nuenen.
Want wat is het fijn dat er goed voor papa werd gezorgd in de laatste fase van zijn leven, ook als je er zelf even niet kunt zijn.
Maar er komt nog zoveel meer moois naar boven:
Zorgen: zorgen voor ons pap, maar zeker ook voor ons en het bezoek wat langs komt. Heerlijke kopjes koffie en thee werden gebracht, zodat wij onze aandacht aan papa en het bezoek konden geven. Niets was teveel.
Betrokkenheid: van al die lieve vrijwilligers en coördinatrices, altijd tijd voor een lief praatje of een luisterend oor.
Rust: wat een heerlijke rust is daar midden in het bos, rust voor de papa, maar zeker ook voor ons als naasten.
Liefde; Je voelt de liefde waarmee iedereen daar is en waardoor je, je nooit te veel voelt.
Geduld: met zoveel geduld werd er naar onze verhalen, zorgen en verdriet geluisterd, maar ook het geduld voor papa om naar hem te luisteren en er voor te zorgen dat zijn verblijf zo fijn mogelijk voor hem werd.
Kortom wat een heerlijke plek voor iemand die in zijn laatste levensfase zit, maar zeker ook voor de dierbaren om hem heen.
Toen na een korte ziekenhuisopname duidelijk werd dat ze daar niets meer voor papa konden doen, stelde de behandeld arts voorzichtig een hospice voor. Omdat we van een vriendin die daar als vrijwilligster werkt al het een en ander hadden gehoord, was voor ons de keuze al een stukje minder lastig om bij “Latensteyn” te informeren of er plaats was voor papa. Na een fijn gesprek in het ziekenhuis met de 2 coördinatoren, werd alles heel snel in werking gezet en kon papa diezelfde middag nog naar “Latensteyn” toe.
Ons pap, opa en lieve man heeft de laatste 2 weken van zijn leven hier door mogen brengen en wat zijn we daar dankbaar voor. “Latensteyn” heeft ervoor gezorgd dat deze weken hele mooie en fijne weken werden voor papa, maar ook zeker voor ons. Het heeft heel veel zorgen weggenomen, waardoor we ook aan onszelf konden denken in deze moeilijke en emotionele tijd. Deze laat tijd met zoveel dierbare herinneringen neemt niemand ons meer af en daar zijn we heel dankbaar voor.
Mocht je, hoe verdrietig ook, voor de keuze komen of je naar een hospice zou willen gaan voor jezelf of een naasten, ga zeker even informeren of neem een kijkje het is echt een heel fijn en prachtige plek daar in de bossen van Nuenen. En denk niet dat het niet kan, want ook wij waren verrast, dat vrijwel alles vergoed wordt door het ziekenfonds, dat maakt het misschien nog fijner voor iedereen.
6 augustus 2024, Lieve groetjes Mieke, Jeroen, Saskia, Paul en de kleinkinderen.
Wat was jullie overweging om te besluiten contact te zoeken met het BTH?
Mijn moeder heeft zelf de keuze gemaakt om naar hospice het Bijna Thuis Huis. Mijn vader kon dan zelf met de fiets of auto naar zijn vrouw toe en mijn moeder had een artikel over het Bijna Thuis Huis gelezen in Rond de Linde. Ze was er helemaal weg van; in de bossen met vogelgeluiden op de achtergrond. Dat was wat mijn moeder wilde. Mijn moeder was een vrouw die ontzettend genoot van de natuur met al haar flora en fauna. Echter, ze had wel een grote voorliefde voor vogels; met het koolmeesje als haar favoriete vogel.
Hoe hebben jullie de periode in het BTH ervaren?
Wij voelden de warmte, betrokkenheid en respect van alle vrijwilligers. Mijn moeder werd in de watten gelegd en wij als familie konden elke keer rekenen op een gastvrij onthaal. Wil je blijven slapen op de kamer? Geen probleem. Er werd een bed bij geplaatst in de kamer. Wil je mee eten? Dat gaan we regelen. Mijn moeder of wij konden aangeven wat we wilden eten, en dat werd dan ook voor ons gekookt. Mijn moeder was dankbaar en dat liet ze merken. Wat ik als dochter zag was dat mijn moeder alle stress kon loslaten, er werd meer dan voortreffelijk voor haar gezorgd. Ze hoefde alleen maar te genieten.
Wat is jullie het meest bijgebleven?
Direct na haar het overlijden werd er een prachtige zelfgemaakte deken over haar heen gelegd. Toen het moment daar was dat ze het Bijna Thuis Huis ging verlaten stond er buiten een haag van vrijwilligers, met ieder een bloem. Mijn moeder kreeg zoveel respect van iedereen dat het ons ontzettend ontroerden. De ervaring die wij hebben gehad is alleen maar positief, zulke lieve vrijwilligers die aanvoelden waar wij doorheen gingen. Ook namens mijn moeder wil ik jullie bedanken. Hopelijk blijft het Bijna Thuis Thuis nog lang bestaan.
11 juli 2024, Gina Makken.
21 Augustus j.l. was een verdrietige en emotionele dag voor ons toen Jan plotseling moest worden opgenomen in een hospice.
De keuze viel op Latesteyn omdat het dicht bij huis is en er was op dat moment een kamer vrij. Wat we toen niet wisten, was dat dit wel een heel goede en ook de juiste keuze was.
Samen brachten wij hem weg en gelijk bij binnenkomst keken wij elkaar aan en zeiden: “Het voelt goed hier! “
En dit bleek ook de werkelijkheid.
Jan en wij werden omringd door warmte, betrokkenheid en goede zorg van alle medewerkers. We konden ons niet beter wensen. Het voelde bijna als thuis!
Onze welgemeende dank hiervoor aan allen !
13 november 2023, Willemien en kinderen van Eeten.
Onze moeder van 95 werd opgenomen in het ziekenhuis. Binnen 24 uur ging ze van zelfstandig wonen naar een situatie waarbij ze zich zelfs niet meer kon omdraaien in bed. Ze gaf aan dat het niet meer hoefde voor haar. Nadat wij door vrienden waren gewezen op het BTH Latesteyn waren wij al snel overtuigd dat dit voor onze moeder de beste plek was om haar laatste weken door te brengen.
Gelukkig wilde onze huisarts en Zuidzorg meewerken om dit te verwezenlijken. Alle vrijwilligers, de huisarts en Zuidzorg hebben hun best gedaan om onze moeder zo comfortabel mogelijk naar het einde te begeleiden. Ook wij als familie werden ontzorgd en konden daarmee onze moeder onze volle aandacht en liefde geven. Dat heeft ons ontzettend geholpen om er een goed proces van te maken en op een intensieve, fijne manier afscheid van haar te nemen. Hiervoor zullen wij alle betrokkenen altijd dankbaar zijn.
20 september 2023, Familie van der Doelen
Ons moeder van 94 kreeg te horen dat ze darmkanker had. Ze was geestelijk nog heel vitaal. Maar wij maakten ons zorgen over haar zelfstandig wonen. We hoorden van huize Latesteyn en besloten te gaan kijken. Daar werden we helemaal enthousiast. Wat een mooie plek, wat een mooie kamer, wat een vriendelijke vrijwilligers en werkneemsters, de Evelienen. De thuiszorg ging mee. Voor ma ging het toen wel heel snel, want 5 dagen later was ze verhuisd. De huisarts zag de noodzaak en gaf een indicatie af.
Ma kwam er door de liefdevolle verzorging tot rust. En ook mijn zus en ik kwamen tot rust. Er was altijd iemand bij ons moeder, mocht er iets gebeuren. We bezochten haar heel veel. Ze werd vertroeteld met aandacht en lekkere hapjes. Ma at niet veel meer, maar lustte nog graag een verse haring met uitjes. Die werd, zodra ze er trek in kreeg, gehaald bij de visboer. Ze maakten het er haar comfortabel, alles mocht en alles kon. Ze hoefde niets, ze mocht alles.
Ma bleef helder, las de krant, puzzelde, kreeg veel bezoek, zelfs haar kaartvrienden mochten komen kaarten. Tegelijkertijd lag ze te wachten op het einde, dat zich na bijna 7 weken aandiende. De blaasontsteking wilde ze niet meer laten behandelen. Ze nam persoonlijk afscheid van ons allemaal, werd in slaap gebracht en overleed 2 dagen later. Wij sliepen in het huis, ook dat kan, werden door de nachtzuster gewekt en ons moeder overleed in onze armen.
Wat een prachtige, liefdevolle plek om te mogen zijn en te mogen sterven!
29 juni 2023, Marjan en Wijnand Vonk
Wij willen jullie allen nogmaals danken voor de dagen dat mijn moeder bij jullie in Bijna Thuis Huis Latensteyn is verzorgd.
Wat was dat verblijf snel geregeld! En hoe fijn was het dat jullie thuis met mijn moeder konden kennis maken alvorens zij naar jullie prachtig liggende Latensteyn ging. Het was voor haar best spannend, om haar laatste levensdagen niet thuis te kunnen verblijven. Maar er was meteen het vertrouwen in jullie dat zij in Latesteyn haar laatste dagen daar in goede verzorging kon doorbrengen.
En hoe fijn was het toen mijn moeder haar kamer betrok en in haar stoel ging zitten om naar de prachtige bos- en vijvertuin te kijken.
De paar dagen die zij daar heeft mogen doorbrengen heeft zij als heel rustgevend ervaren. De tijd die er voor haar was, de betrokkenheid en de geborgenheid gaf haar rust. Ze had alle vertrouwen in jullie als professionals en in de vrijwilligers. Ze vond het fijn dat ze de kamerdeur kon open laten zodat ze ook het geroezemoes in de woonkamer kon ervaren.
Ook voor ons – haar naasten – gold dat wij veel vertrouwen hadden in jullie kennis, ondersteuning en betrokkenheid. Wat is het fijn om te weten dat je (schoon)moeder/oma in goede handen en in een mooie omgeving achter blijft als zij niet meer thuis kan zijn en haar laatste dagen zijn aangebroken. Fijn ook dat we op elk moment van de dag konden bellen of langs komen. En fijn ook dat we als dat nodig zou zijn of als we dat wilden bij jullie konden overnachten en/of mee eten. Dat gaf daadwerkelijk een bijna/ thuiservaring, ook voor ons!
Ik kan niet de juiste woorden vinden die treffend inhoud geven aan de wijze waarop jullie het snelle stervensproces voor haar en voor ons hebben begeleid. En voor de professionele wijze waarop jullie ons hebben bijgestaan in de rollercoaster die daar ( medisch) aan vooraf ging. Die openheid en professionele betrokkenheid was nodig om onze emoties een plek te kunnen geven.
Wij hopen dat mensen uit Nuenen en omgeving, die zoeken naar een plek waar hij of zij of hun naaste, de laatste dagen in een fijne en vertrouwde omgeving kunnen wachten op het sterven, de weg naar jullie mooie Latensteyn kunnen vinden!
Lieve groet,
Namens ons allen,
29 mei 2023, Peter Stuart
Latesteyn heeft in de laatste fase van mijn vaders leven een cruciale rol gespeeld. We zijn als gezin ontzorgd, maar het was meer dan dat! Latesteyn heeft ons tijdelijk een tweede thuis gegeven en ons omringd. Daardoor kon mijn vader sterven in een warme omgeving. Er hingen door hem gemaakte foto’s aan de muur, er was ruimte voor wat persoonlijke spulletjes om de ruimte meer eigen te kunnen maken.
In de basis zijn alle ruimtes op Latesteyn overigens al prachtig ingericht.
Evelyn en Eveline waren er altijd voor ons en ook de vrijwilligers deden ook alles wat ze konden. Bijvoorbeeld voor ons koken, ons gastvrij ontvangen, ons een luisterend oor bieden of met ons praten. Net waar op dat moment behoefte aan was. Het team was ook heel flexibel.
Op belangrijke momenten was het team heel nabij. Er komen veel herinneringen boven: een gedicht dat voorgelezen wordt, kaarsjes op de route naar de lijkwagen, een hand op mijn schouder, een kop thee die wordt aangereikt. Ik heb ook gezien hoe het team steeds probeerde zoveel mogelijk in contact te zijn met mijn heel zieke vader. Met humor waar dat kon, dat vond mijn vader fijn.
Ik zou iedereen die een plek zoekt voor een geliefde die op korte termijn gaat sterven willen aanbevelen bij Latesteyn te gaan kijken. Als je eigen thuis geen optie meer is, dan is Latesteyn echt het beste alternatief!
Dank voor alle mooie herinneringen!
22 februari 2023, Simone Siteur
Een warme deken,
In februari 2022 kreeg mijn vader voor de 2e keer te maken met kanker. Helaas was al snel duidelijk dat het deze keer goed mis was en de levensverwachting niet zo lang zou zijn. in juni verslechterde zijn situatie en besloot papa in overleg met de huisarts dat het beter was om naar een hospice te gaan voor die laatste fase van zijn leven. Onze keuze viel op het Bijna Thuis Huis Latesteyn. Dezelfde dag hadden we contact en werden we thuis bezocht door 2 medewerksters. Vanaf het eerste moment voelde het goed, er was veel ruimte voor zijn wensen en wat hij nodig had om het zo comfortabel en fijn mogelijk te hebben voor de periode die hij daar zou verblijven. 2 dagen later is pap naar het Bijna Thuis Huis Latesteyn gegaan. In een mooie omgeving midden in de natuur had hij een prachtige kamer met grote ramen. De vrijwilligers ontvingen ons met warmte en pap werd liefdevol verzorgd. Wij als familie konden op bezoek wanneer wij maar wilden. De medische zorg en de nachtzuster werden verzorgd door zuidzorg, dus ook in de nacht was er altijd iemand bij hem in de buurt.
Helaas was het verblijf van papa van korte duur slechts 1,5 dag later, ik was net thuis van papa, kreeg ik in de een telefoontje dat mijn vader zich niet goed voelde en om een ambulance had gevraagd. Ik en mijn broer zijn meteen naar hem toe gegaan. Op dat moment dat ik aankwam was mijn vader al buiten bewustzijn. 2 vrijwilligers zaten bij hem, zorgden voor hem en hielden zijn hand vast. Helaas is hij kort nadat ik er was overleden. Ook na zijn heengaan werden wij als familie opgevangen en gesteund door het team vrijwilligers. Zij hebben samen met ons met kaarsjes rondom zijn bed gestaan en een woord van afscheid gesproken. Er was, zonder tijdsdruk, voor ons alle ruimte om op onze eigen manier afscheid te kunnen nemen van onze vader.
Ik mijn broer en onze gezinnen hebben de zorg als een warme deken ervaren en vinden dat het een plek is waar je als familie ontlast wordt in de 24 uurs zorg. Daardoor kregen wij meer ruimte om tijd met elkaar door te brengen in plaats van te zorgen. Papa zelf en wij als gezin zijn dankbaar dat wij door de inzet van alle vrijwilligers een paar mooie dagen hebben mogen doorbrengen op deze mooie plek.
De kosten van pap zijn laatste “vakantie”, zoals hij hij het noemde, zijn grotendeels gedekt door de zorgverzekeraar dus ook die zorg werd ons uit handen genomen.
Heel erg bedankt voor alles wat jullie voor ons gedaan hebben.
20 dec 2022, Laura Marien Wiersma
Moeder hechtte heel veel waarde aan haar zelfstandigheid ondanks dat ze wist dat ze in de verlenging van haar leven was.
Uit huis was geen optie totdat het niet meer verantwoord was. In samenspraak met de huisarts is toen gekozen voor BTH Latesteyn.
Na een intake stemde moeder in dat zij haar blessuretijd daar zou doorbrengen.
Een gouden greep voor zowel moeder als familie. Een eigen kamer met alle denkbare faciliteiten. Het voelde als een warm bad. We voelden ons welkom!
Al die vrijwilligers die hun stinkende best doen om de wedstrijd die niet gewonnen kan worden toch een fijn einde te geven. Moeder en familie hebben dit ook echt zo gevoeld en gewaardeerd.
De betrokkenheid van eenieder is het meest gevoeld op het moment van overlijden. Alle vrijwilligers en medewerkers die betrokken waren vormden een haag van medeleven.
Wij denken daar nog elke dag aan terug.
Prachtig! Wat is het mooi dat wij dit in ons Nuenen hebben en beschikbaar is voor IEDEREEN!
2 dec 2022, Pedro van de Kerkhof
