Bijna Thuis Huis Nuenen weer open: ‘bijna jammer dat er nu geen gasten zijn’

NUENEN – Het Bijna Thuis Huis in Nuenen moest noodgedwongen drie maanden dicht blijven.

Door Miriam van den Nieuwenhof

‘Het is bijna jammer dat er geen gasten zijn. Als je dan toch afscheid van het leven moet nemen, dan maar hier. Het is hier zo mooi”, zegt coördinator Eveline van der Grinten stellig. Bijna Thuis Huis Latesteyn in Nuenen werd vorig jaar mei geopend maar sloot vanwege de coronaperikelen in maart de deuren. ,,De belangrijkste reden om te sluiten was de veiligheid van vrijwilligers en hun partners. We konden niet coronaveilig werken en konden geen coronapost worden.”

Iedere gast getest

Van der Grinten schreef samen met coördinator Kiki van Luttervelt een protocol, gebaseerd op handvaten van de VPTZ (koepelorganisatie vrijwillige palliatieve terminale zorg), maar aangepast aan de eigen situatie. ,,We merkten de behoefte daaraan. En er zijn nu beschermende materialen en iedere gast worden op corona getest. We gaan weer open.”

Van Luttervelt: ,,We hebben op de groepsapp van de vrijwilligers aangegeven dat we weer open gaan. Er is massaal gereageerd door op ons digitale rooster de tijdsblokken in te vullen die men wil komen. Dat werkt ideaal. Iedereen kan zien wanneer er nog iemand nodig is. Wij hebben onze eigen checklist van wat moet gebeuren en lopen die na.” Zo doen de coördinatoren de boodschappen. Van der Grinten: ,,Dat is maatwerk omdat het per dag kan veranderen wat iemand mag en kan eten.”

Een andere taak is het overleg met Bijna Thuis Huizen in de omgeving. Vaak hebben ze daar antwoorden op vragen waar het jonge hospice in Nuenen mee te maken krijgt. Van der Grinten: ,,Maar wij waren het eerst met het digitale rooster en daar zijn zij ons in gevolgd.”

Van der Grinten: ,,We hebben het afgelopen jaar acht gasten ontvangen en de organisatie liep vanaf de eerste aanmelding goed. Het klopte. Iedereen vond het een fijne plek. Het huis is fijn, de tuin is prachtig, de vrijwilligers zijn lief en de sfeer is warm. We voeren een aantal weken na een overlijden een gesprek met de nabestaanden en horen steeds dat hoe verdrietig het ook was, men het fijn vond dat ze hier waren. Het zegt wel iets als een mantelzorger op sloffen rondloopt.” Van Luttervelt: ,,En de tuin heeft een toegevoegde waarde: de vogels, eekhoorntjes. We rolden vaak een bed naar buiten.”